25 Şubat 2011 Cuma

Rüzgara Ekilen Şair




Dereden su içmek, yüzümü ıslamak için
Suya eğilmeden önce, şiirlerimi,
Benim için aklında tutsun ve dilerse
Alçak sesle taşlara, dikenlere okusun diye
Rüzgarın kucağına bırakmıştım;

Fakat,doğrulduğumda, bir de baktım ki,
Rüzgar onları iki adım olsun taşıyamamış
Ve vadiden aşağı derenin sularına,
Çalıların arasına, derken, ötede
Şeftali ve elma bahçelerine,

Yamaçtaki mısır tarlalarına,
Köy yolunun göründüğü yerde
Salınıp duran salkım söğütlerin arasına
Ve yukarılara, dağın yamacına doğru
Uzayıp duran çayıra saçıp savuruvermiş.

Baktım, rüzgar benden iyi biliyor,
Gönlün yükü, zihnin takıntıları
Nasıl dağıtılır, nasıl ekilir
Tanrının, ölüm nedir, keder nedir bilmeyen,
Bilse de, umursamayan dilsiz okurlarına...


Cahit Koytak
Yoksulların ve Şairlerin Kitabı

2 yorum:

  1. bu siiri KOytak benim icin mi yazmıs?

    YanıtlaSil
  2. tabiki senin için takıntısı olan başka kimse var mı bu kainatta :)

    YanıtlaSil