Pişmanlıklar ülkesi

İnsanlar neden zayıf kalmak ister çözdüm ben. Hedef ne fotoğraflarda daha zarif çıkmaktır, ne de sıfırın altında eksi bedenlerden başka çözüm sunmayan genel geçer hazır giyim falan filanlarında kıyafet bulabilme özgürlüğüne biraz daha sahip olmak.

Esas amaç, zamanla köşe kapmaca oynamaktır ve belki de zamanı durdurduğunu sanma yanılgısına kapılmak.

Çünkü eski resimler yüzünüzdeki gerginliği gösterebilecek kadar net değildir aslında. Çünkü eski resimlere baktığınızda, şimdiki zamanla aradaki 7 farkın 6 sının da kilo ile ilgili teferruatlar olduğunu bilmektir diyetisyenlere bel bağlamanızı sağlayan. Geriye kalan bir ise, sadece ve sadece modası geçmiş kıyafetlerdir ki onlar da görmezlikten gelinebilir.

Bir zamanlar,  bir kitabında dediği gibi Erich Fromm’un (ki o aslında Freud kadar ünlüsü varken bir çoklarına göre sadece ve sadece “kim?”dir) dediği gibi, insanların neden delirdiği değil de neden delirmediğini incelemelidir bilim. Çünkü insanoğlu yokolucağını bilen tek canlı değil midir?

Ve öyleyken böyle. Metabolizman git gide yavaşlar ve zaman git gide hızlanırken bodoslama kabire (doğru),  zayıf kalmak için çırpınırken sen, hiçte komik duruma düşmemektesin sadece zamanın hükmüne karşı zavallılığının altına bir imza daha atmaktasın bence.

Ölüme inat,

Korkulara inat,

Bir paket daha bisküvi açarken ise kendini korkusuz hissetmektesin. Bu bir “tokluk” grevi.

Yaşasın hayat!

Yaşasın mutluluklar ama pişmanlıklar ülkesi…