Tutukluk

   Her soruya yanıt verme gereği duyuyor oluşum içimde
köklenmiş suçluluk duygusuna ilişkin bir şey olsa gerek;
bazı durumlarda soruya soruyla yanıt vermeyi geç
akıl ettim örneğin.

  O da henüz akıl düzeyinde işliyor bende, refleks
düzeyinde değil. Hala ani sorular karşısında
sersemler, hemen aynı hızda bir cevap bulmaya çalışırım.

   Böyle zamanlarda gerçekte karşınızdaki kim
olursa olsun, asıl yanıtlamaya çalıştığınız, çocukluğunuzdan
 itibaren sizi dünyadaki her şeyden sorumluymuşsunuz
gibi yetiştiren anne-babalarınızdır.

   Kimse yokken içinizde konuştuğunuz onlar,
daha sonraları da başkalarının sorularıyla somutlaşırlar
karşınızda. Onların cismi ortalıkta yokken de onlarla
konuşursunuz.

   Bu durumun köklerini kendimde fark ettiğim günden
beri sorular ve yanıtlarla ilişkim allak bullak.

Edindiğim farkındalık, hayli tutuk biri yaptı beni.
İşin kötüsü tam da o günlerde tanıştım onunla ve
birbirini tanımaya çalışan insanların ilk zamanlarında olduğu
gibi sorularla doluydu kafası.

Niye daha sonra daha önce değil de ,tam içimi 
geçmişin gölgelerinden sökmeye çalıştığım
o günlerde tanışmıştık?

Murathan MUNGAN
Kibrit Çöpleri